Humahuaca, Salar de Uyuni & San Pedro de Atacama

Humahuaca, Salar de Uyuni & San Pedro de Atacama

Na een lange rit komen we in een klein schattig dorpje aan in de bergen: Humahuaca. Het is er feest, want generaal St Martins sterfdag wordt gevierd. Ook worden overal in 't dorp de onbekende helden van de vrijheid geëerd. Een indrukwekkend standbeeld kijkt over het dorpje uit, op de achtergrond de bergtoppen van de Andes. We besluiten een dag langer te blijven om te wennen aan de hoogte, we gaan immers nog verder stijgen en proberen hoogteziekte zoveel mogelijk te voorkomen. We bezoeken de 14 kleurige berg na een bergpas met onverharde grond. Naast ons is de afgrond en 't is best spannend, maar 't uitzicht is het zeker waard! De kleuren ontstaan door de verschillende klimaten die dit gebied heeft gekend: amazone, jungle en nu de woestijn. Ook komt 't water uit de Andes 1 keer per jaar naar beneden en dit neemt allerlei soorten grond, kalk en mineralen mee. Gooi daar nog een sausje van veel tijd overheen en er ontstaat een kleurrijke bergtop.

De volgende ochtend vertrekken we zo vroeg mogelijk naar de grens van Argentinië en Bolivia. We hebben een lange reis voor de boeg en willen 's avonds de tour boeken voor de zoutvlaktes. Ook hebben we nog geen hostel geboekt, dus we komen graag vroeg aan. Helaas: 4 uur wachten bij de grens op de volgende bus en diezelfde bus had een mooie vertraging. Na 14 uur reizen komen we eindelijk aan in Uyuni, wijzen de eerste de beste hostel aan uit de Lonely Planet aan de taxichauffeur en vallen als een blok in slaap.

's Ochtends staan we vroeg op om te informeren naar een tour die dezelfde dag vertrekt. Dat kan, al snel is de tour geboekt en kunnen we van start. We trekken de eerste dag naar de grootste zoutvlakte ter wereld en dag twee brengt ons naar lagoons, woestijnen (de hoogste ter wereld), bergen en meer natuurlijk schoon. Het was een super gave trip. We beginnen bij een train cemetery, waar we een uitgebreide uitleg krijgen over de geschiedenis, politieke situatie en vooral het calimero effect van Bolivia tov omliggende landen. Dit volgt gedurende de rest van de tour. Chili wordt aldoor aangewezen met een middelvinger. Bolivia heeft in 't verleden elke oorlog met omringende landen verloren en wat belabberde keuzes gemaakt, waardoor zij een groot stuk land kwijt zijn. Tja..

Vervolgens naar een zoutmakerij en dan eindelijk naar de lang uitgekeken zoutvlaktes. Deze is op 3600m hoogte, 180x260km en 500m diep vol zout! We blijven hier lange tijd. Eerst op zoek naar de Nederlandse vlag (afwezig), dan de Friese, die 3 dagen geleden geplaatst zou zijn. Nou, die was ook alweer weg. We maken foto's en spelen met perspectief. Het lijkt wel alsof we op een ijsbaan staan met plukjes sneeuw. Uitgeput van de dag belanden we in een hotel is niemandsland, gaan om 20:00 op bed en staan weer op zodra de zon opkomt.

Na een lange stop voor supplies en vanwege een lekke band rijden we door de lama vallei met uiteraard heel wat lama's. Een selfie zit er haast niet in, de lama's lopen rustig weg zodra je maar een beetje in de buurt komt. Bouke slaagt er toch een beetje in.

Het landschap verandert continu en de binnenlanden van Bolivia is echt heel mooi. Het ene na het andere mooie uitzicht. We zien nog meer lama's, maar ook veel flamingo's en chinchilla's. We rijden over onverharde wegen (ik vraag me serieus af of Bolivia überhaupt een weg heeft die bestaat uit asfalt). Opnieuw een stop, dit keer in de buurt van we vulkaan. Er zijn wel 25 vulkanen in 't gebied, waarvan enkele semi actief. In 't verleden zijn zeker uitbarstingen geweest. Een rivier aan lava is opgedroogd en dit lijken nu op rode rots formaties. Er is veel vulkanisch materiaal in het gebied. Een rotsblok uit de vulkaan kan tot wel 30km verderop terecht komen!

Daarna door de woestijn op 4800m hoogte. Het voelt alsof we heel dicht bij de wolken zijn, de schaduwen zie je op de besneeuwde bergtoppen. We zien een rode lagoon (door fosfor) en een groene (door koper en arsenicum, dus geen dieren hier) en eindigen de tour bij geisers. De geur van zwavel is zo sterk. Ik vind t meer als rotte eieren ruiken. Het "water" kookt in de gaten en er komt veel rook van af.

Het is ondertussen wel echt vreselijk koud en er staat een harde wind. We dragen vele laagjes en onze winterjassen, maar dit houdt de kou echt niet buiten. Nadat we hebben gegeten bij onze tweede overnachtingsplaats (in een nationaal park) zijn we dan ook super blij met de natuurlijke hot springs. Warm worden! De springs zijn 38 graden en 's nachts is het buiten -20 geworden. Het was heerlijk! Onder een heldere sterrenhemel in het warme water ontspannen na een intensieve, maar vooral koude dag. We moeten nog wel een eindje terug lopen, maar krijgen het voor elkaar redelijk warm te blijven. Daarop vallen we opnieuw als een blok in slaap.

De dag erop vertrekken we uit het nationale park en na een snelle wisseling van opnieuw een lekke band en een minder snelle controle bij de douane rijden we Chili binnen. We dalen 2000m in 45 minuten en de temperatuur gaat van vrieskou naar 25 graden. Wat een verschil! We trekken op met twee Australiërs en genieten vooral heel erg van de rust in San Pedro de Atacama (ook wel San Perro, jeetje wat veel honden!). De afgelopen dagen hebben we weinig uitgespookt, en dat is ook 't plan voor de komende dagen. Heerlijk even tot rust komen na vele dagen vol plannen. We doen een tour waar we leren over astronomie, gaan mountainbiken en hiken door opnieuw het prachtige landschap en vanavond staat er een asado op de planning. De komende dagen gaan we nog sandboarden en genieten van het mooie weer (en de kou 's nachts) en dan komt er dinsdag helaas alweer een einde aan onze mooie reis door Zuid Amerika. Wat hebben we veel gezien en gedaan! Het is voorbij gevlogen en zorgt eigenlijk voor een grotere bucketlist aan bestemmingen: er is hier zoveel te zien en te doen! Wij komen absoluut terug!!